- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و مرثیۀ امام جواد علیهالسلام
تو هم شبـیه حسن یک کـریم مـمتازی امـامـزاده جـوادی و دست و دلـبـازی نـدیـده سفـرۀ بـاز مـضیـف خـانه یـتان اسـیـر یا که یـتـیـم و گـدای نـاراضی نه چشمهای خـدا و نه چشم خـلق خدا ندیـده روی کـسی را زمین بیانـدازی کسی که نیست غلام شما سرافکنده است کسی که گشته غلامت، کند سرافرازی عـلـی اکـبـر سلـطـان طـوس ادرکـنی برات کرب و بلا را تو جور میسازی
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ امام جواد علیهالسلام
امـام ارض و سـما یا محـمّد بن علی محـیط جـود و سخا یا محمّد بن علی چراغ هشت سپهر و یم سه گوهر پاک سـرور قـلب رضا یا محـمّد بن عـلی گره گشایی و از چار سو گرفتاران تو را زنـنـد صـدا یا محـمّد بن عـلی به کاظمین و به صحن و رواق و تربت تو سـلام خـلـق و خـدا یا محمّد بن علی تو آن امام جوادی که بر در حرمت شـهـنـشه است گـدا یا محـمّد بن علی تو برتری که شود حقّ مدح و منقبتت به نـظـم و نـثـر ادا یا محمّد بن علی هزار بارم اگر سر ز تن بُـرند، دلـم نگـردد از تو جـدا یا محـمّد بن عـلی تو و کرامت و جود و عنایت و احسان من و عـطای شـما یا محمّد بن عـلی سزد که مدح تو را ثامن الحجج گوید ز لـعـل روح فـزا یا محـمّد بن عـلی تو کیستی که پدر گفت مادر و پدرم تـو را شـونـد فـدا یا محـمّـد بن عـلی تـمام خلـق هـلاک اند بـی هـدایت تو تـویی چـراغ هُـدی یا محمّد بن علی به پیـش نطـق تو شد لال زادۀ اکـثم چو یافت قدر تو را یا محمّد بن علی به یک سؤآل کنی سی هزار مسئله طرح تو لعـل لـب بـگـشا یا محمّد بن علی عجب نه، گر که شود درد صد هزار مسیح بـه تـربـت تـو دوا یا محـمّد بن عـلی خوش آن زمان که بگیرم به کاظمین زتو بـرات کـرب و بـلا یا محمّد بن علی خـدا گواست که در پـرتو محبّت تو دلـم گـرفـت جـلا یا محـمّد بن عـلـی گره گشایی تو در ائمّه مشهور است هـمیشه در هـمه جا یا محمّد بن علی به دست همسر خود بیگناه کشته شدی چـنـین نـبـود روا یا محـمّـد بن عـلی چو شمع سوختی و قطره قطره آب شدی ز سـوز زهـر جـفـا یا محمّد بن علی تو را به زهر ستم یار کُشت و آب نداد یـکی نگـفـت چـرا یا محـمّد بن علی شنیدهام که برای تو قاتل تو گریست اگر چه کُشت تو را یا محمّد بن علی هزار حـیف تنت دفـن شد غـریـبانه بدون جـرم و خـطا یا محمّد بن علی اگرچه با لب عطشان شدی شهید دگر سـرت نگـشت جـدا یا محمّد بن علی اگر چه لعل لبت تشنه بود چوب نخورد میـان طـشت طـلا یا محـمّد بن عـلی سزد که گریه کند میثم از مصیبت تو هماره صبح و مـسا یا محمّد بن علی
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ امام جواد علیهالسلام
کـریم اگـر که نبـاشد گـدا عـزا دارد جـواد آنکه سخـا و بـسی عـطا دارد فـدای تو شوم ای رحـمت خـداوندی گـدای درگهـت از جـود تو بقـا دارد چه کردهای! که شدی تو جواد آل الله خوش آنکه دل به ولای تو مبتلا دارد مدد رسان تو بر این بینوای دلخسته که در میان دو عالم فقط تو را دارد نشسته پشت درت این گره به کار آقا امـید یک نظـر از جـانب شـما دارد تو منشاء همه حُسنی و معدن فضلی یـگـانـهای و خـدا مـثل تو کجـا دارد ز وسعت کرمت عاقـلان ز پا ماندند کـدام؟ فـاضل دنیا چـنـین سخـا دارد صفای بارگهت دلپذیر و بیوصف ست شمـیم و عطر خوش جنّت الولا دارد کـسی که زائـر قـبـر تو میشـود آقا مـقـام و جـایگـهی همچو اولـیا دارد پس از زیارتتان یک حلاوتی دلچسب زیـارت نجـف و شهـر کـربـلا دارد جوادی و همه مهمان سفرهات هستند سخـاوت از نـمک دست تو بها دارد کبوتر غزلم پَر برای روضه گرفت میان روضـۀ تو عـاشـقـت نـوا دارد به یـاد غـربت تو دل غـمین شده آقا ز کـثـرت محنت چشم من بکـا دارد خـزان فـتاده میان بهـار سر سبـزت ملک به روی لبـش وامصیـبـتا دارد مگر چه داده به تو آن ضعیفۀ بیدین که سرو قامت تو خـم گرفته تا دارد مگر کسی که سراپا جمال خوبیهاست جواب خوبی آن در عوض جفا دارد فضای مقتل تان میبرد قرار از دل شهـادتت در و دنـیایی از چرا؟ دارد
: امتیاز
|
زبانحال امام جواد علیهالسلام قبل از شهادت
بیمهـریاش کـاشانه را دلگـیـر کرده غـم را مـیـان سـیـنـهام تـکـثـیـر کرده غـربت میان شـهر، جـای خود بـمانـد غربت در این خانه دلـم را پـیر کرده خـیلی بـرای قـتل من زحـمت کـشیـده خـیـلـی بـرای کُـشـتـنـم تـدبـیـر کـرده با تـیغ، نه، اما به من زهـری که داده کـار هـزاران ضربـۀ شـمـشیـر کـرده مـثـل امـام مـجـتـبـی چـیـزی نـگـفـتـم پـاره جگر این زهـر را تـفسـیر کرده سر روی پای خواهری باشد چه خوب است خـواهـر نـدارم تا بـگـویـم دیـر کـرده حرف از عطش شد یاد جدّم میکنم باز داغـش دل و جـان مرا تـسخـیر کرده بـسـتـنـد، تـنـهـا آب را بـر روی جـدّم آبی که گرگ تـشنه را هم سیـر کرده یــاد وداع عــمــهام از قــتــلـگــاهـش این لحـظـهها فکـر مرا درگـیـر کرده زینب مدینه خواب هجران دیده و شمر در کـربلا این خـواب را تعـبیر کرده عمّه برادر را اگر نشناخت حق داشت وقتی که هر عـضو تنش تغـییر کرده
: امتیاز
|
مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
تو جـوادی، هـمۀ خلـق گـدایان تـوأنـد بس که آوازۀ تو در هـمه جا پـیچـیـده خواستم در بزنم در به روی من وا شد جـودِ تو کـار گـدایـی مـرا آسـان کرد هـیچ جـا رو نـزدم غـیرِ درِ خـانـۀ تو من به دستان پُر از جود تو عادت کردم دل من تنگ شده باز حـرم میخـواهم کـاظمـینی بده و دست گـدا را پُـر کن باز کن بابِ مرادی به روی نوکر خود تا بـیایم وسط صحن تو هق هق بکـنم تشنه بودی و کسی آب به دست تو نداد حال تو لحظه به لحظه بد و بدتر میشد یک نفر خواهش چشمان تو را ریخت زمین لب تو خشک، ولی خاک زمین تر میشد روضۀ تشنگیات قلب مرا پرپر کرد با همین بال شکسته بروم کرب و بلا عـطشت ارثـیۀ جدّ غـریبت شده است پس نفسهای دمِ آخر تو روضۀ اوست وای از آن لحظه که گودال عطشناک شد و خون جدت به زمین ریخت و سیراب شد و داغ او شعله شد و زد به دل خورشید و همه جا را ز غمش کورهای از آتش کرد
: امتیاز
|
شهادت امام جواد علیهالسلام
پیکرت از تیر و از سرنیزه مالامال نیست خنجری دیگر برایت در پر یک شال نیست گرچه از زهر ستم از درد می پیچی به خود جسم تو دیگر خدا را شکر در گودال نیست حیف ام الفضل داری، بیابالفـضلی، ولی موقع تشییع دیگر خواهرت بدحال نیست سوختی از زهر کین، اما خدا را شکر که زیر نعل هیچ اسبی پیکرت پامال نیست زیر نعل هیچ اسبی نیستی، با این حساب موقع تقطیع جسمت لشکری خوشحال نیست سٙم به تو داده ولیکن بیخیال جسم توست روی سینه قـاتل تو این قـٙدٙر فعال نیست خانهات اما خدا را شکر در آرامش است پیش نامردان به پای دخترت خلخال نیست زیـنـبـی دیگـر نـداری و نـمیبـیـنـد دگر هی سرت در تشت و بر نیزه زبانم لال نیست وزن نعـل اسب از بال کـبـوتر بیش بود ذوالجناحت هم کنار خیمه خونین بال نیست
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ امام جواد علیهالسلام
ای حجرهات غریب ترین جای این جهان در قتلگاهت، آه، کسی نیست روضه خوان جز مادری جوان که ز جان آه میکشد هنگام دست و پا زدنت با قـدی کـمان بغـداد شد مدیـنـه و مـردی که باز هم در خـانهاش ز کـینۀ هـمخانه داد جان جعده است ام فضل و تو هم مجتبی ولی آن پست تر از این و تو مظلوم تر از آن آه از تـنـی که زیـر شـررهای آفـتـاب پوشیـده بود پیکـرش از نیـزه و سنان
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ امام جواد علیهالسلام
سوختی آتش گرفت از سوز آهت عالمی آه بین خانـۀ خود هم نـداری محـرمی سایه سار خلقی اما پیکرت در آفـتاب سـرپـنـاه عـالـمی و بـیپـنـاه عـالـمـی در مقـاماتت از اسماعـیل هم بالاتری تشنهای اما نداری غیر اشکت زمزمی خط به خط روضهها در بیت بیت نوحهها گـشتم و بالاتر از داغت ندیدم ماتـمی گرچه دل خونی ولیکن شوق دیدار پدر بر تمام زخـم هایت میگـذارد مرهمی
: امتیاز
|
شهادت امام جواد علیهالسلام
رسیده جـان به لب اطهـرت؛ اَبَالهادی نشـسته پیک اجل در بَـرَت؛ اَبَالهادی! دوباره قصۀ زهر و دوبـاره نامـردی کـبـود شد هـمۀ پـیـکـرت؛ اَبَـالهـادی! لباس شمر به تَن کرد و منع آبت کرد چه کرد با دل تو هـمسرت؛ اَبَالهادی! شبـیه فـاطمه دستی گرفته ای به کـمر مگر خدای نکرده پَرَت ...؛ ابالهادی! میان حجرۀ در بسته دست و پا زدی و بـریـده شـد نـفـس آخـرت؛ اَبَالـهـادی! اگر چه زهر به آتش کشیده جسمت را ولی بـریـده نشد حـنجـرت؛ اَبَالهـادی دگر به زیر سُـم اسب های تازه نَـفَـس نـدیـد جـسم تو را دخـتـرت؛ اَبَالهادی! اگر چه دور و برت خیره سر فراوان بود ولی نـظاره نشد خـواهـرت؛ اَبَالهادی چه خوب شد که در آن همهمه کسی نرسید برای غـارت انـگـشـتـرت؛ اَبَالـهـادی
: امتیاز
|
مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
تویی که جود و عطا بر امامها داری چقدر لطف و سخاوت برای ما داری؟! جـواد فـاطمه ارث از کـریم او بردی غـریب خانه شدن را ز مجـتبی داری اگر که زهر زمینت زده است، میدانم به سینه مثل حسن داغ کوچه را داری شرار زهر لبت را چـقـدر خشکـانده! به حجره روضۀ عطشان کربلا داری سـلام ای تن بیسـر، سـر بـدون بـدن چرا گوشۀ دیـر و به نیـزه جا داری؟ تو روی نیزه حواست به عمهها بوده تو سایـه بر سـر بـی سایـبان ما داری
: امتیاز
|
مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
وقتش رسیده است که عرض ادب کنیم وقـتـش رسیده حال بکـایی طلب کنیم وقت عزا و گریه و اندوه و ماتم است امـشب عـزای اشـرف اولاد آدم است شور قـیامت است که گـویا به پا شده زیرا عـزای حضرت ابن الرضا شده او که برای عـالـم و آدم طـبـیب بـود حتی میان خـانۀ خود هـم غـریب بود خواهر نداشت تا برسد پیش پیکـرش مـادر نبود تا که کـند گـریه در برش از درد زهـر کل تـنـش تـیر میکشید خونابه از لبش به کف حجره میچکید در لحظههای آخر خود بی شکیب بود او غصهدار روضۀ شیب الخضیب بود با اینکه تشنه بود ولی نیزهای نخورد در بـام خانه پـیرهـنـش را کسی نبرد شکر خـدا که دخـتر او را کـسی نزد با کعب نیـزه خواهر او را کسی نزد خیلی حـسین در ته گـودال خسته بود قاتـل به روی سیـنـۀ آقا نـشـسـته بود شمر از صدای نـالۀ زهـرا حـیا نکرد در قـتـلگاه گـیـسوی او را رهـا نکرد
: امتیاز
|
مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
ای که بر جودت سلیمان نبی رو میزند محضرت خیل ملک هر لحظه زانو میزند صحن و ایوان تو را جبرییل جارو میزند شمع عمرت در جوانی از چه سوسو میزند بار دیگر شعله در محصول جان افتاده است در تـبار مرتضی داغ جـوان افتاده است ذکـر مظلـومیّـتت در شهر پُـر آوازه شد در جوانی رشتۀ عمر تو بی شیرازه شد زهری آمد رخنه کرد و درد بی اندازه شد زخـمهـای کـهـنـۀ آل پـیـمـبـر تـازه شـد بـاز یا رب بی وفـاییِ زنی در اهل بیت روضههای مجتبی و زهر همسر، اهل بیت زهر گاهی چند سالی با جگر سر میکند رفته رفته مرغ روحت را کبوتر میکند گاه زهری در جگرها کار خنجر میکند قـلب ها را پاره و جان را مکـدّر میکند در دلت آقای من این زهر کار دشنه کرد مثل جدّت، لحظۀ آخر تو را لب تشنه کرد مثل جـدّت، لحـظۀ آخـر تنت بیتاب شد تشنه بودی و لبت محتاج قـدری آب شد آب هم چون کربلا در خانهات نایاب شد ذکر لبهایت"علی این تشنه را دریاب" شد وقت مردن، جرعه آبی بر جگرها خوشتر است آب خوردن اصلاً از دست پسرها خوشتر است سایه سار پیکرت، بال کبوتـرهای شهر گریهکنهای غمت، چشمان مادرهای شهر سینهزنهای شما دستان خواهرهای شهر پیکـر تو دفـن شد ماننـد پیکـرهای شهر کربلا امّا تنی عریان به روی خاک ماند داغ یک سینه زنی در سیـنۀ افلاک ماند
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیه السلام
مائیم و انـس و الفـت تو یا اباالجواد در جان ماست محنت تو یا اباالجواد با اذن فاطمه به دل ما رسیده است سـرمـایـۀ مـحـبـّت تـو یا ابـاالجـواد این قـلبـهـای ما که بـنام تو میتـپـد جامی است از ولایت تو یا اباالجواد ای نـیّـت تو یـاری زوّار خـستـهات قـربـان قـصد قـربت تو یا اباالجواد بیمار لاعـلاج نداری در این مطب محـشر کـند طـبابـت تو یا اباالجواد هر شاخه گل ز گلشن بالای مرقدت داروی درد امت تـو یـا ابـاالـجـواد صحن و رواق و باب و ضریحت بهشت ما دارالشـفـاست تـربت تو یا اباالجواد باب الجواد روزی هر صبح و شام ماست کو دوری از ضیافت تو یا اباالجواد آنچه ز وصف جنّت اعلا شنـیدهایم بـالاتـر است جـنّـت تو یا اباالجـواد مـا دل بـریـدهایـم ز دولـت مـدارهـا مائیـم و صبح دولت تو یا اباالجواد هر کس که بعد مشهد تو کربلا نرفت از دست داده فرصت تو یا اباالجواد با ایـنهـمه هـنـوز غـریـبی امـام من ای جان فدای غربت تو یا اباالجواد
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
در حریم نور جای مشعل و فانوس نیست هیچ کس از لطفتان در این حرم مأیوس نیست شکرِ حق با شیر مادر مهرتان در دل نشست واقعا بیچاره هرکس با شما مأنوس نیست کـربـلا و کـاظمین و سامرا، حتی نجف هیچ جا بهرمن درمانده همچون طوس نیست دُرّ و مرجانی که از احسان به سائل میدهی در صدفهای کفِ اعماق اقیانوس نیست هرکس از، سوی تو آمد بوی جنّت میدهد بوی جنت هیچ جا چون در حرم محسوس نیست این کبوتر که به دور گنبدت در گردش است هم طراز هر پرش صدها پرِ طاووس نیست دانه دانه ذکر تسبیحم فقط شد "یا رضا" شأن ذکرت کمتر از یا نور و یا قدّوس نیست زائرانت پشت هم مرکب به مرکب آمدند این همه زائر ولی روزی من افسوس! نیست نه عبا میخـواهم و نه تیـغۀ سلـمانیات حاجتم این روزها چیزی بجز پابوس نیست
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
عـطـر نـفـست مسیـح را زنـده کـند با بوی تو گـل شکـوفد و خـنده کند چـشمم که به گـنبد تو میافـتـد، دل عــطـر صلـوات را پـراکـنـده کـنـد ********** هاشم وفائی ********** ما سـوی تو از روز الـست آمدهایم با جلـوه و جان حق پـرست آمدهایم ما را به کـرامـتی دگر مهـمـان کن امروز هـمه کاسه به دست آمـدهایم ********** هاشم وفائی ********** مــن ذرّهام و تـــو آفـــتــابــم آقـــا در آتـش شــرم خـود کــبــابــم آقــا با جـوشـشی از سـلام خـود آمـدهام لـب تـشنۀ یک جـرعـه جـوابـم آقـا ********** هاشم وفائی ********** گر عرض سلام اولین هدیۀ توست ره توشۀ آخـرت همین هدیۀ توست ای زائـر آئـیــنـۀ هــشــتـم ایـن جـا ذکر صلـوات بهتـرین هـدیۀ توست ********** هاشم وفائی ********** ما خـسته و دلشکـستهایم و مضطر چـشم همه نـوکـرانـتـان بـر این در هرچـند بهـشت را ضمـانت کـردید یک گوشۀ صحن قدس ما را خوشتر ********** محسن ناصحی ********** ما شیعۀ توأیم و بر این ادعا خوشیم در روضهها به گریه برای شما خوشیم گاهی به مشهدیم و زمانی به کربلا یکدم به یا حسین و دمی با رضا خوشیم ********** محسن ناصحی **********
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
تـسلیـمـم ای کـریـم که زنـدانیام کنید فکـری برای بیسر و سامـانیام کنید بخشش بس است، عمر من بینوا گذشت من را مـؤاخـذه به هـوسـرانیام کـنید باشد روا ز کثرت عـصیان ردم کـنید آقای من نـظر به پـشـیـمـانـیام کـنـیـد بـال مـرا تعـلّـق نـفـسم شـکـسته است از خود تهـی کـنید مـرا، فـانیام کـنید آتش زدم به بال و پرم پیـش چـشم تان تـا که تـوجـهـی به پـریـشانیام کـنـیـد من حاضرم قسم بخورم خوب میشوم ای مهـربان اگر که خـراسـانیام کنید تاریکم و به جلوۀ شمس الشموسیاش با هـر فـرازِ جـامـعـه نـورانیام کـنید تنها خـوشـم به بـابِ جـواد الائـمـهاش آن دور و بر مرا سگ دربانیام کنید گـریان شدن برای حـسین است آبـرو با سـوز و آه و زمـزمه بارانیام کنید تشنه، هزار و نهصد و پنجاه ضربه خورد یـاد عـزیـز فـاطـمـه قـربـانیام کـنـیـد من را ببخش اگر که از این غم نمردهام من را حـلال، بهر گـران جانیام کنید
: امتیاز
|
مدح و شهادت امام رضا علیهالسلام
قامت سرو در آن کوچه بهم ریخته بود زهر انگار ز سر تا به قـدم ریخته بود هر قدم، زیر لبـش نالهٔ یا زهـرا داشت دردها بود که بر زانوی خَم ریخته بود گفته بود از غمِ خود پیشِ اباصلت کمی وای اگر دیدی عبا روی سرم ریخته بود با سر و صورت و زانو وسط حجره فتاد همهٔ عرش، کفِ حجـرهٔ غم ریخته بود مثل یک مار گزیده، بخودش میپیچـید یـادِ گـودال در آنجا ز قـلـم ریخـتـه بود خوب شد زودتر از مرگ، جوادش آمد دید بر جان پدر، زهـرِ ستم ریخـته بود روی زانوی پسر، جان پدر بر لب شد روی لبهای پسر نوحه و دم ریخته بود آه، این واقعه در کرب و بلا برعکس است اشکِ بابا به پسر، پیش حرم ریخته بود پـدری پـیـش پـسـر بـا ســرِ زانــو آمـد چه پسر، آه که سر تا به قدم ریخته بود إرباً إربا شده بود آن قـد و بالای رشید یک بـدن بود ولی چند رقـم ریخته بود دست خواهـر که سرِ دوش برادر افتاد دیـد احوال حسینش چه بهم ریخـته بود خوب شد آمدی ای خواهر مظلومهٔ من غـم عـالـم بخـدا روی سـرم ریخته بود
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
جامها بیتاب از رزقِ شراب و بادهاند صحنها بهر حـضور سائـلان آمـادهاند با امیـد وصـل این جنّـت تـقـلا میکنند ذرّههـایی که مـیـان راه، بـیـن جـادهانـد کوثر است آب میان صحن و پاکم میکند حوضهای این حرم الحق که فوق العادهاند مادرم میگفت: سجاده نمیخواهد حـرم سنگ های خاکیاش بالاتر از سجادهاند" چند عاشق با دو چشم خیس از راه آمدند گوشۀ باب الجـوادت از نـفـس افتادهاند عـدهای با نام زیـبای تو مـستی میکنند عدهای هم دور مرقد جامعه سر دادهاند: "یا ولـی الله ضـامن شـو گـنهـکـار آمده تا همینجا هم به لطف توست راهم دادهاند نسل در نسلت همه آقـا و اهل بخـششند نسل در نسلم همه محتاج و نوکر زادهاند" اهل ایمان شد هر آن کس که نگاهش کردهای وای بر آنها که از چـشم شما افتادهاند
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام رضا علیهالسلام
تو آن امـام غـریـبی، تو آن امام رئـوف در این کرانه، به خورشید بی بدل معروف غزال خسته دوبیت اشک پیش پایت ریخت همین که شد به نگاهش نگاه تو معطوف به یک اشارۀ ابـرو « نَهَیْتَ عَنْ مُنکَر« به مهربانی لبخـند « اَمَرْتَ بِا لْمعروف« تو نـور را به دلـم ریـخـتـی، نفـهـمـیـدم نبود سنـخـیـتی بـین ظـرف با مظـروف وزیده عطر بهشت از شمـیـم گـیـسویت ندیده است به خود چهرۀ تو رنگ خسوف برای وصف تو تنهـا سکـوت بـاید کرد هنوز لـنگ حروفم، هـنوز لنگ حروف دو خط روایت «ابن شبیب» را خواندم که پا به پای دلم سوخت برگ برگ لهوف ورق ورق دل من پـر کـشـیـد تا گـودال که «دعبل» آمد و سر داد روضۀ مکشوف
: امتیاز
|
زبانحال امام رضا علیهالسلام قبل از شهادت
از داغِ زهـر پیکـرم آتش گرفته است گـویی تـمامِ بـستـرم آتـش گرفته است تـر مـیکـنـد لـبـانِ مـرا کـودکـم ولـی از تـشنـگی، لب ترم آتش گرفته است پا میکشم به خاک و نفس میزنم که شهر از آه آهِ آخــرم آتــش گــرفــتــه اسـت حـالا کـبوتران به غـمـم گریه میکنند از بال و پر زدن، پَرم آتش گرفته است امـشب تـمـام حـجـرۀ من کـربـلا شده یک جرعه آب،حنجرم آتش گرفته است امشب دوبـاره خـیـمۀ آتـش گرفـته را میبیـنم و سـراسرم آتـش گرفته است سرها به روی نیزه و سرنیزهها به تن یک دشت در برابرم آتش گرفته است فـریـادِ دخـتری زِ دلِ خـیـمه مـیرسد عمّه کمک که معجرم آتش گرفته است
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امام زمان عج الله تعالی فرجه
ماه زمزم، قبلۀ کعبه، کجا دورت بگردم در حرم یا مروه یا کوه صفا دورت بگردم سر به قربانگه برم تا جان کنم قربانی تو روی در مشعر کنم یا در منی دورت بگردم در کنار حِجر زیر ناودان گریم ز هجرت یا که آیم در مقام و با دعا دورت بگردم از حَجَر گیرم سراغت یا که از رکن یمانی یا کـنار زادگـاه مـرتضی دورت بگردم لب بشویم از گلاب و سورۀ اقرأ بخوانم در جوار مکّه یا غار حرا دورت بگردم روی آرم در مدیـنه بر سر قـبر پـیـمـبر یا که بر گِرد مزار مجتبی دورت بگردم سوی شهر کاظمین آیم و یا پویم نجف را یا کنم چون نی نوا در نینوا دورت بگردم همچو جابر پیرهن را جامۀ احرام سازم دور قـبـر خـامس آل عـبا دورت بگردم سالها دور تو گـشتم ماه رویت را ندیـدم تا ببینم ماه رویت را کجا دورت بگردم سینه دارالزّهد و قلبم را کنم دار الولایه در حریم قدس مولایم رضا دورت بگردم ای خوش آن روزی که رو آرم به صحن عسکریّین تا که در سرداب سُرّ مَن رءا دورت بگردم میثم از خون جگر بر صفحۀ صورت نوشته عمر طی شد یوسف زهرا بیا دورت بگردم
: امتیاز
|